Ve Sen Şiiri - Ugur Altug

Çocuklar çıkmadı bugün sokaklara
üstü örtülü çam ağaçları ağlıyordu
umutsuz bir manzara bana gülümsüyordu
sanki o da benim gibi yalnızdı
hıçkırır gibi soluyordu rüzgar tenimi
raylar buz tutmuş trenler kayıyordu
meçhule uçuyordu havada sürüklenen sirenler
beyaz bir bulut çökmüştü toprakla kaplı yollara
ve sen hüzünde denizinde kaybolmuş
savrulup duruyordun bir ada vapurunda
sonsuzluğa kapılmış evliya misali
mutluluk göz yaşları serpiyordun bana
ve sen iyi bir dosttun şu yalan dünyada

(Kardeşim Cem Karamustafa'ya)