Ve Sen
ütopik bir ülkenin
zengin saraylarında saklı bir cevherdin
bense
o sarayı kuşatan surların ardından
sana gelen
ben gelirken sen kendinden bi-haberdin
ve
gelişimle kendine geldin
binbirgece masalları anlatılırken
hülyaya dalan gözlerindi surları yıkan
ve beni sarayına alan
cenneti tasvir eden tabloydu sanki saray
ve ben
sarayın konuğu olarak
şükür ile gözlerine dua edendim
nedense yakut
tüm taşlar içerisinde yakuta benzetirdim
cennet bu olsa gerek derdim
sürekli mahmuri bir edayla bakardın
ve baktıkça sen
kevser pınarı akardı içime
kanmak isterdim
bir türlü kanamazdım
ben yudumladıkça gözlerinde seni
sanki dipsiz bir ummana dalardım
bir tılsım bir sihir vardı sezerdim
bir an kapatacak olsan gözlerini
yaşayamam derdim
korkar dua ederdim tekrar tekrar
imtihanım gözlerini görmemek olsa
muhakkak kaybederdim
Gönül sarayına beni davet eden gözlerinle
bir ebed
yaşamak arzusu
içimde can bulduğundan beri
bu saray davetkarı yakuta
dua ediyorum...
Kayıt Tarihi : 27.5.2010 01:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hezari İ Gaddar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/27/ve-sen-5-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!