Bitti yüreğim!
O hiç bitmeyecek sandığın rüya,
O hep seveceğini söyleyen gözler; yok artık
Her daim tutacak eller, ellerin oldu.
Sen yine kendinle kaldın,
Yine yüreğinde sevdanla.
Bakışlarında hüzün var,
Yaşların kurumuş yanaklarında.
Ellerin uzanmış sonsuz boşluğa,
Yolların körkaranlığın içinde.
Bitti, bitti yüreğim!
Acı çekmeye mahkum ruhun,
Yalnızlık senin kaderinde.
Yine sevdin, yine yalnızsın;
Hatan burda senin!
Yalnızlığa alışmalı,
Kadere boyun eğmelisin.
Mutluluğun bir an,
Yalnızlığın bir ömür...
Bu senin yüreğindeki yazı.
Zorlama, yorma kendini.
Ağlama, yaşların bitti tükendi artık.
Uzatma ellerini, tutan yok.
Verme kalbini, anlayan yok.
Bitti, bitti yüreğim!
Sen yine acınlasın,
Sen yine yalnızsın
Ve
Sen hala sevdalısın...
Kayıt Tarihi : 7.6.2002 16:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!