İçimde bir kalem, senin kitabını yazıyor.
Dilimde bir çığlık, senin şarkını söylüyor.
Yüreğimde bir boşluk, durmaksızın seni arıyor.
Dudaklarımda bir efkâr, senin ismini anıyor.
Ve sen, uzaktan bakıyorsun bana öylece…
Okuma bilmez, çığlığı duymaz…
Benden habersiz gibi davranıyorsun.
Ben, yokmuşum gibi farz ediyorsun.
Ve sen, hiçbir şey değişmeyecek biliyorsun.
Sevdalanmak akla sığmaz, anlıyorsun.
Belki gelmek zamanını bekliyorsun.
Belki gelmek, hep zamansız sanıyorsun.
Kayıt Tarihi : 14.8.2006 22:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)