Ve Sen Şiiri - Şairin Sesi

Ve sen…
Bir şehrin unuttuğu sokaklar gibisin,
Her adımda kaybolan izlerin,
Her köşebaşında unutulan benliğin.

Duvarlarına yazılmış yarım cümleler gibi,
Silinmiş, okunmaz olmuş hayallerin.
Kim bilir kaç fırtına savurdu seni,
Kaç yağmur yıkadı geçmişinin izlerini.

Sen, terk edilmiş bir istasyon gibisin,
Ne gelen var ne de giden,
Saatler durmuş, bekleyişler bitmiş,
Sadece sessizliğin hüküm sürdüğü bir an.

Ve ben…
O şehrin gölgesinde kalan,
Sokaklarında kaybolmayı göze alan,
Köşe başlarında seni arayan bir yabancıyım.

Sesin yankılanır mı hala boşluklarda?
Yoksa o da mı çekip gitti senden,
Tıpkı adımların gibi,
Tıpkı unuttuğun gibi…