Ve sen... iki gözümün tek Fer’i..
Ve sen vicdanı merhameti lal olmuş yar..
Ve sen günahkar dünyadaki;
Bildiğim en günahsız sevgili.
Olmamalıydı bu kadar masum yüzün
Girerken kanına cümle hislerimin..
Sen! Celladı aşkın;
Ne kadar da masumsun.. ne kadar da isyankar.. acımasızsın..
Sehpasına vururken kalbimin..
Her şeye rağmen ne kadar da arzumsun..
HAYAT GİBİ…
Kayıt Tarihi : 5.2.2019 14:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/05/ve-sen-117.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!