Derin bir sessizlik yalnızlığı taşırken
Bütün şehir karanlığa gömüyor başını
Geceden kalan ağıtlar siyah bir ay saklıyor içinde
Katık ediyor iğreti sevinçleri bir tutam hüzne
Ellerinde taşıdığı boyanmış baharla
Sıkıca tutuyor yaşamın acıtan yüzünü.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
