Ve Sayende Şiiri - Serhat Yoldaş

Takvimlerden kaç yaprak kopardım
bilmiyorum...
Kaç saat geçti sensizlikten sonra,
saymıyorum bile.
Ben giderken,
kaç mevsim geçti üzerinden, anlamıyorum.
Tek mevsim yaşadım..
Günlerim hep Soğuktu, Kardı..
Zaten son kez bakmadınki gözlerime
Arkanı dönüp,
gidişimi bile izlemedin..
hatırlamıyorum ,gözlerin nemlimiydi...
Bakamazdım zaten,
o gözlerden yaş gelmesine.
Kıyamadığım gözlerinden...
Beni Aşk eden gözlerinden..
Biliyorsun,
Ben gitmek için gelmedim ki Sana,
Ölmekdi gayem...
Yanı başında, son nefesimi vermek...
Ellerini sonkez tutup,
Seni Seviyorum demekti arzum..
Ama anlamadın...
Söylesene,
Sevmek bitmekmiydi
Senin Sevda lügatında..
yoksa gitmek mi....
öldürmek mi...
...
Anlayacağın,
Ben, Senden sonra kışta kaldım..
Oysa sen,
güneşin yaktığı zamanda git demiştin,
ve gitmiştim...
Güneş bile ısıtamamıştı o'vakit.
o'an,
Ellerimmiydi titreyen,
Yüreğim mi bilemedim..
Tek bildiğim,
o günden sonra ömrüm sadece bir kış.
Bir de Sensizliğin sancısı...
Belki değerini bilmedim yanındayken...
Bir öpmek yerine, bin öpmeliydim.
Ellerini tutmak yerine,
Ellerini Yüreğimde biriktirmeliydim.
Bilemedim...
Bilemedim, bu sonsuz sevda
Bir gün sonsuz bir işkence olacak..
Nerden bilebilirdim ki...
Sev dedin, ben ölürcesine sevdim...
sen de yok oldun, öldürdün...
git dedin, gittim...
ve Sayen de ,
Yaşayan Bir ölü oldum...
Sana Yaşayan...
Sana Ölen..