Ve şair yazmaya hazırlandı Manzarayı masanın altına Kadının gülüşünü karşısına koydu Sonra Kül tablasını sol tarafına Bardağını kâğıdın bir kenarına Kadın gülüşü olmadan anlamsız kaldı Kül tablası gırtlağına kadar kül Kâğıt zaten ölmüş bir şairle hiçti Manzara ise hâlen şaşkın Ve zaman kadının gülüşünü Ölü şair kalemini yonttu Kâğıt hâlâ duygusuz Gece yine pişmanlık beslemedi sabaha İçi geçmiş kelimeler ...
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta