. Ve Sabah Şiiri - Turgut Uzdu

Ve sabah
Sevgimi sundum yeni güne
Geveze serçelerin selamlarında umutlarım
Kendince seven bir uyanış gökyüzünde
Renginde kararsız bulutlar
Dudaklarım suskun

Semazenler döner yüreğimde
Hep deniz fenerini görür umutlarım
Fırtınalarında susmayı bilirim
Dalgalara kim zincir vurabilir ki
Ben tutabilir miyim hüznü yahut gülümsemeyi

Hasret hasrettir
Adı üstünde zulüm
Kır menekşelerinin keyfi kaçmış
Kararsız rüzgârlara bir kararlı direnç
Yine vuruluyorum, düşüyorum kalkıyorum
Nerede eski hevesim, arzum
Değer miydi uçuşan tüy tanelerine
Bir türlü kendini bilmeyen benliğim
Tanış artık kendinle
Topla sokaklardan sahte gülücükleri
Boya kırmızıya, boya beyaza
İnansın gözler kulaklar
Çık artık gecelerin kör labirentlerinden
Kendinle buluş

Hayat bu de
İnsan bu de
Kıymeti bilinmedi ki gerçek sevginin
Aynaların kırıkları yalan
Bulutları gözlerine sürükleyen rüzgârlar yalan
Sen yalansın gözlerim, sözlerim, tebessümlerim
Üç günlük dünya yalan

En son bu gemiyi terkedecek malzemedir güven
Bu yaşlı takanın tek yükü
Sakın silmeyin şimşekler, hortumlar, fırtınalar
Kaç yılından geçmişin uzanıp toplamak zor
Sevgimce güzel bu öyküyü

Kanatlarının beyazlığında serinlemek isterdim her şafak
Ah şu yüreğimle sardığım sevgim
Neden sadece dilimde değilsin
Yalanın rengini neden tanımam ki
Al fırçayı boya derim de yapamam
Neden aynalar hep yüreğimi gösterir
Anlayamam, anlatamam

Hangi yüreğe kurşun sıktım bilmem
Her kelimeye doğruları iliştirdim üşenmeden
Ve bekledim
Suçluyum biliyorum
Suçluyum, çünkü sadece sevdim

Kabul et ey sabah
Yeni güne boynu bükük sevgimi sunuyorum
Bir kaç damla yağmur ver köklerime
Azcık gün ışığı
Sadece seven, sevmeyi bilen gözlerime
Azıcık gün ışığı