Ve Perde... Şiiri - Şervan Acar

Sessizliğin içinde boğulmuş insanlar var bu gece, ve pedagojik Dengesizlikler..
Bütünüyle felsefesiz kalmak istiyor hücrelerim.. fakat yine felsefe yapıyor Bunu söylerken.
Yeryüzünü ölü yıldızlara götürmek istiyorum, yada ölü yıldızları yeryüzüne İndirmek istiyorum.
Koklayamadığım çok ağır kokular var bu gece, duyamadığım çok yüksek Sesler.
Fısıldamak bile bu kadar kötü değildi.. büyük bir gürültü içinde sessizliğe Boğulmak..
Yıldızların soluksuz kalışları.. ve ana dili ile ağlayan bir çocuk..
Zulum var bu gece.. adına yakışır bir zulum.
Heybesinde ölüm olan.. karşısında siyah bir karanlık.. karanlığın siyahına bile İsyan var bu gece..
Ölümleri değil ölüleri özledim bu gece. her yutkunluğum hayatsızlığımın bir bağı..
Allah yeryüzüne çıktı.. indirdik biz onu bütün kalkışlarımızla...
Stabilize arkadaşlıklar yaşanıyor.sırf kalaylık adına..
Ağır bir düşünce var bu gece.. başladığı yerde kendini imha ediyor...
Karar veriliyor ve allahı suçlu buluyor kimsesiz çocuklar ve piçler...
Ölülerle irtibat kuruluyor, dirilerin ölümleri hakkında..
Ve perde...