Ve özgürlük koyun benim dünya adıma

küçük bir ülkem var düşlediğim
nilüfer yapraklarına güneşler konmuş
okyanus derinliğince özgürlük olan

gözlerimden kumsallarına baktığım
elimle martılarına balık attığım
parmaklarım dalgasına dokunan
sevgisi okunan çocuklarına

kıyısında ekmek peşinde balıkçılar
bir de tersane işçileri
başı önüne düşmemiş gençliği
soylu gülümseyen rıhtımlarında

ne patlayan bombalar
ne de savaş ve işkence
bir yıldız kayımında tümüne elveda

yaşadığım ülkem var gerçek
düşüm gibi asla yaşayamadığım
geçsin zaman
zaman geçsinki bizden yarına
kalsın ülkemin semalarında
ruhumuzdan eser malımız

yaşarsak ne ala
o gün barış olsun adımız
yaşayamazsak eğer
çocuklar söz verin yarına
ve özgürlük koyun benim dünya adıma