Ve Ölürsün Şiiri - Fatih Çınar

yaşayamazsın artık bu şehirde sen
yaşatmazlar seni bu insanlar
yaşatmaz seni yüreğine gömdüğün keder
yeter artık bu kadar yeter
deyip çekilirsin inzivaya
ne maskeli dostların
farkeder yokluğunu
nede ayak seslerini arar kaldırımlar
gözünde canlanırken anılar
ağlarsın yanarsın
sorgulara çekersin kendini
yargıcında savcınında mübaşirinde
kendin olduğu
soğuk mahkeme kapılarında bulursun bedenini
bazen tahammüd olur sevdan
bazen nefsi müdafaa
bazen üç beş ayla yırtarsın
bazen kendini çekersin darağacına
yaşayamzsın artık bu şehirde sen
yaşatmaz seni kulağının hanesine
tecavüz eden şarkılar
kendini sola verirsin olmaz
olmaz kendini sağa verirsin
artık bu kalleş zamanlarda sen
dirhem dirhem erirsin
hüzünlü bir kahkaha vardır içinde
bir seher vakti koyverirsin onu ansızın
tıpkı bir şiirdir o son sıcaklığın
yüreğin alev alevdir söndürmek istersin
baş ucundaki bir bardak suyu dudaklarına götürürsün
ve ölürsün
ve ölürsün...