inançlara sürülen kara yazgı
ve fırtınası tüm duyguların
illet bir sahipsizlik
tanrıdan yana bile
varoluşun sahte ışıltısında yol alan ümit
meğer nasıl da yalanmış aydınlığın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
'gel al....kilidi kırıldı kapının
ıssızlığa büründü can kollarında...yalnız
ve sözsüz ağıtlar yakılıyor şimdi
duymasın diye can yoldaşı
ve ölüm karasını sürdü kapıya... '
Ne kadar duygularıma yakın.
Kutluyorum.
Esen kalın.
ve ölüm karasını sürdü kapıya...
uzak dursun kapıdan bacadan eli kara yüzü kara kendi kara ölüm...
uzak dursun şiirden şairden bu zulüm...
tebrikler
kalemin susmasın abim...
ve ölüm gibi sessizliğin ardından uğuldaşan sesler...
ki o sesler içinden kalem kırıp gelen bir şair...
ve o şairliği yürekte beslediği umutlarla güçlendiren bir adam!
bir ölüme dayalı umutlar....
Ölüm üzere o kadar çok şey yazdım ya burada ki ölüm daha farklı yerleşmiş satırlara. Karasını kapıya süren ve umutların defterini düren bir ölüm tabiri caizze... diyor ve Atilla beyi tebrik ediyor başarılar diliyorum....
SEVDAZAN
sahipsizseniz
bir yol geçer kilitsiz kapılardan
acıya
ölüm yanında ağarır
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta