inançlara sürülen kara yazgı
ve fırtınası tüm duyguların
illet bir sahipsizlik
tanrıdan yana bile
varoluşun sahte ışıltısında yol alan ümit
meğer nasıl da yalanmış aydınlığın
göz boyandı
karanlık geliyor sessiz
ellerin boşluğunda kaldı tüm dilekler
korunmasız şimdi beden/paramparça
gidişe ne kaldı...
zamansız saatlerin hesapsız vuruşları
gel al....kilidi kırıldı kapının
ıssızlığa büründü can kollarında...yalnız
ve sözsüz ağıtlar yakılıyor şimdi
duymasın diye can yoldaşı
ve ölüm karasını sürdü kapıya...
22.05.2007
Atilla Güler
Kayıt Tarihi : 29.5.2007 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ıssızlığa büründü can kollarında...yalnız
ve sözsüz ağıtlar yakılıyor şimdi
duymasın diye can yoldaşı
ve ölüm karasını sürdü kapıya... '
Ne kadar duygularıma yakın.
Kutluyorum.
Esen kalın.
uzak dursun kapıdan bacadan eli kara yüzü kara kendi kara ölüm...
uzak dursun şiirden şairden bu zulüm...
tebrikler
ve ölüm gibi sessizliğin ardından uğuldaşan sesler...
ki o sesler içinden kalem kırıp gelen bir şair...
ve o şairliği yürekte beslediği umutlarla güçlendiren bir adam!
bir ölüme dayalı umutlar....
Ölüm üzere o kadar çok şey yazdım ya burada ki ölüm daha farklı yerleşmiş satırlara. Karasını kapıya süren ve umutların defterini düren bir ölüm tabiri caizze... diyor ve Atilla beyi tebrik ediyor başarılar diliyorum....
SEVDAZAN
bir yol geçer kilitsiz kapılardan
acıya
ölüm yanında ağarır
TÜM YORUMLAR (5)