... Ve O... Şiiri - Süleyman Saylan

... VE O...

Gözlerim esir düştü uykuya
Tonlarca yük taşıyor göz kapaklarım
Haketmedikleri halde,
Ya da
Bana öyle geliyor.
Yaşadım, bilirim
Zaman zaman nükseder serseriliklerim.
Sanki,
Damarlarım boşalır,
Uçurumlara yuvarlanan düşünceler
Beni esir alır.
Salıncakta sallanırken ipi kopan,
Düşen acemiler gibi
Kalakalırım boşluklarında gökyüzünün...
Dünyayı sırtıma alır,
Taşırım hamal gibi...
Yangın yerlerinde savrulan küllerimi
Toplarım yeni baştan,
Bir daha, bir daha,
Defalarca,
Yeniden yakmak için.
Kah minik bir güvercinin kanadına binerim
Taşıyamıyacağını bile bile,
Kah tükenmez bir rüzgar olurum
Yel değirmenlerinin elinde
Ya da
Sürüklenir dururum azgın ırmakların önünde
Çaresizce...
Yine dün geceden kalmayım,
Yine özlemlere gebe.
Dalmışım,
... Ve o;
Yine gözlerimin önünde.

Süleyman SAYLAN
(Ankara, 19.07.2000, Saat:12.06)