Ölümüne sevdiğim insanlar var, ama yaşıyorum işte
Kücük şeyleri büyütüp büyük,
Geniş ve bir o kadar da güzel bir dünya kuruyorum kendime
Korktuklarımdan kaçmadan, gözyaslarımı saklamadan hemde
Güçlüyüm biliyorum, dünyayi kurtaracak kadar degil belki,
Ama birilerini mutlu edebilecek kadar güçlüyüm
Benim gözlerimin içinde onlarca yaşam, onlarca ışık var ve ve
hepsini birer hazine gibi saklıyorum, seviyorum onları
Bunlardan biri de büyüyüp hayatımın üçte birini bile karşılamayan bir zaman diliminde büyüyen,
bir ömre sığdırabilecek herseyden daha saf ve anlamlı bir sevgi,
O sevginin ulastigi yumuşak bir kalp.
Söylemesi zor, ama yaşaması inadına güzel.
Kayıt Tarihi : 3.4.2012 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!