''Bir iki damla gözyaşı
Bir iki ay sürer yas acısı
Biraz da solar yüzüm'' dedim, yanıldım...
Ne damlalar durdu, ne de yas süresi bitti
Ve rengi gelmedi geriye solan yüzün.
Günler ayları, aylar yılları peşin sıra giderken
Yırtıp atamadım hiçbir takvim yaprağını
Her gün güneş tutulması, her yıl felaket yılı
Onca süre zarfında sen hariç her şey değişti bende
Senin değiştiğin gibi değiştim bende
''Unutamıyorum alışırım, yok sayarım!
Zamanın koşuşturmasında yok olur gider.
Gerekirse çok hızlı koşarım,
Düşünecek vaktim olmaz '' dedim
Yorulup durduğum o ufacık anlarda
Küçücük minnacık ufacık bir şey işte
Hatırlatmayı başarır seni bana
Ve o an da;
Azı dişlerimin hepsi ağrıyor gibi
Başımda susmayan siren sesleri
Yüreğimden gelip geçen buharlı tren izleri
Bacasından çıkan duman;
Yaşartmaya yeter gözlerimi
Musa YalçınKayıt Tarihi : 6.6.2020 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ederim.
Kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)