Ve Nida Şiiri - Erdal Işık

VE-NİDA
Nizamsız bir hayattı senin olmayışın
Her düzensizliğe düzen eyledin gelişinle
Çöl fırtınasında olmayan yağmurlara hasret
Bendeki bekleyişti sen

İsimsizliğimi yakaladım yokluğunda
Tezat ların savaşıydı yürekyanıgınıma odun olan
Hücrelerimin hücresizliğinde yakalandım
Bir sen olurdun dertsiz dermana melhem ah ah

Davaların en korkuncusuydu içimdeki sen
Alemlerin çıkmazlıklıraydı içimdeki yangın
Padişah fermalarının tezatındaydı bir ben
Varlığındı bunlara hucum etiren men eden.işte sen

Asılsızdım asılandım asılmaya yol bulandım
Beyin ile kalb arasındaki dar ağacındanım
Olmayan hallerin sahibiydi sen olan ben
Sana bedel olsun alemler, sevenlere inat

Nasralının gelişindeki özlemdi sen
Meryemin suskunluk orucuydu sen
Tüm gafletlere inatsın
Bir hasretime ıspatsın bir bana ıspatsın

Umutsuz karıncanın yürüyüşüydü bendeki
Şahinlerin mahsum bakışıydı o narin gözlerine
Hayyamın yazmaktan korktuduğudur, sen
Bir bana murat olmuş, seni yaşatmak

Rüzgarın içindeki tufandın hep beni dağıtan
Bir bedenle yürüdük arşı alaya
Sevda miracının tahtında sen ve ben
Ebu nar-a meydan okuyuşumdur senin varlığında
Erdal ışık(sen)