Bir tohumduk, başkaldırdık umutlarımızla.
Kök olduk, yeşerdik yaşamın rengiyle.
Yürüdük, büyüdük, halkalandık.
İçimizde taştık, hırçındık.
Duygu sağanağı olduk.
Hayat içimizde bir fırtına.
Ekin olmaya oynadık.
Güllerimiz koparıldı.
Dağıldık dağıldık, yılmadık.
Büyüdük, filizlendik, kök olduk.
Ve kök ve gövde ve dal…
Yaşam kadar gerçektik.
Mutluluğa yürüdük gözümüzü kırpmadan.
Yenildik, silindik, eğilmedik
Renk renk kilim desenlerine işlendik.
Yıldız yıldız semaya ağdık.
İnsaf en büyük insanlığımızdı.
Kimseler bilmedi halimizi.
Tırpan tırpan biçmeye çalıştılar bizi.
Gövde gövde olduk.
Birbirimize sarıldık.
Çiçekler misali filizlendik hayat yolunda
Üstümüze üstümüze oynadılar insafsızca.
Ve kök ve gövde ve dal…
Ağaç olduk, yemiş olduk.
Göz göz oyulduk.
Nehir nehir taştık duygularımızla.
İhanetin çemberlerini kırdık hislerimizle.
Yöneldik en yükseklere son nefesimizle.
Fitnenin karanlıklarını aşamadık.
Kabuklarımızı kırdılar.
Dal dal kestiler her şeyimizi.
Yenilmiş sürgünler haline döndük.
Sonsuzluk eski bir türküydü dilimizde.
Ve kök ve gövde ve dal…
Fatih Ataşçi
23.07.2015
Kayıt Tarihi : 23.7.2015 07:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üstelik, -acı ama - bu öykü, gelmiş geçmiş tüm kuşaklar için de uygulanabilecek nitelikteydı.
Yani, bu kader, bu toprağın, bu iklimin, tüm köklere,gövdeler ve dallar için yazdığı yazgı...
Kutluyorum güzel şiiri ve başarılı kalemi,
sevgi ve saygımla Fatih bey,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (27)