Ve Kızından Annesine Şiiri - Mert Özyılmaz

Nasıl anlatsam bilmiyorum ki
Sevginimi,gücünümü,fedakarlığınımı
Eğer anne olmasaydım;
Sert rüzgara karşı,ulu çınar gibi dayanışını
Bir evin hem erkeği,hem kadını oluşunu
Yıllarca iğneyle kuyu kazıp,gizli menekşeleri
Maşıngada ısıtılmış küçük taşları, cebimize koyuşunu,

Nasıl anlardım!
Ne varki; bir bardak suda fırtınalar koparan
Sevgili eşinde anlayabilseydi senin değerini

Ama ben biliyorum ki
Saçının her bir teline övgü yazsam
Yine anlatamam seni
Dertlerime dermanımsın
Karanlıkta ışığımsın
Dilimdeki en büyük kelamımsın
Yani Annemsin Annem.