Kimse acılarıyla bilemez yaşamın kör yanını,
Kaç muştu vurmuştur felek heves düşen açlığımıza,
Ve, kimse bilemez siyah nerde pusulanır geceye,
Gözünden düşecek o gülüşü şımartacak öğün,
Elindeki acemiyi ustaya çıkartacak ağulu sözlere saklanmışsa,
Zaman resimlere eğirir acının perdesini,
Gökteki yıldızdan çok olur aş alırken verdiğimiz canlar,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
