Ve Kardelenler Gıpta Ediyordu Bize

Bir mayıs akşamı...
Tan yeri kızıllaşırken,
Tüllenirken boy boy şafaklar,
Kan kokuyordu yeryüzü,
Kan kokluyordu yarasalar!

Bir uluma sesi geldi karşı kayalıklardan,
Pusatlandık son demimizde G-3'leri,
Ya Allah dedik, yürüdük dağlara...
Sehpalara koşan yiğitler gibi koştuk ölüm tepelerine!
Şehit olmaktı dileğimiz.
Kellemiz koltukta raladık eşkiya inlerini,
Namlunun ucundaydı yüreğimiz...
Biliyorduk uykularımızın bîzar olacağını,
Mezraların mezar olacağını biliyorduk!

her köşe başını kesmişti eşkiya,
Ve geçit yoktu...
'Ölüm' yazıyordu her taşta!
Her tarlada bir kahpe pusu!
Hiç birimizin zerrece yoktu korkusu!
Boşalan her mermi bir yürek deliyordu,
Patlayan mayınlar, 'ŞEHİDİM' diyordu...

Binlerce çiçek olup açıyordu, karlı dağlarda
Yüreğimizi delen her kurşun...
Kıskanıyordu gülüşümüzü kır çiçekleri,
Ve kardelenler gıpta ediyordu bize...