Ve Kadın Şiiri - Yasemin Korkmaz

Ne çok yükler bindirilmişti üzerimize !
Kendimiz olmak dışında,
Bir sürü görevlerimiz vardı,
Dünya üzerinde ...

Kadın dediğin ağır başlı olmalıydı !
Sokak ortasında gülemez,
Kahkaha ise hiç atamazdı.

Önüne bakıp yürümeliydi !
Aman ha sakın !
Bir erkekle göz göze gelebilirdi.
Erkeğin bakmaması gerektiği unutulup,
Bu görev kadına verilmişti.

Hem öyle istediğini de giyemezdi !
Ne haddine !
Başkalarına ait gözlerin cezasını,
Kendi özgürlüğünden çalarak ödemeliydi.

Kadın dediğin sessiz sakin olmalıydı !
Konuşmak mı ?
Öyle her şeye burnunu sokamazdı.
Elinin hamuruyla erkeklerin işine karışamaz,
Saçı uzun aklı da kısaydı.

Mümkünse çalışmamalıydı !
Eğer çalışacaksa da,
Evden işe işten eve olmalıydı.
Hele hava karardıktan sonra dışardaysa,
Başına ne gelirse hakkıydı.

KADIN;

Evin her şeyinden sorumlu tek insandı.
Mükemmel bir eş ve her şeyi alttan alandı.
Hem anne, hem aşçı, hem çamaşırcı,
İlk ve son ütücü derken kendini unutandı.
Hasta olmaya da hakkı olamazdı.
Gönül mahkumu gibi her anını adamalıydı !

Bitti mi ! Hayır bitmedi ...
Kadın evde, işte, sokakta hep kısıtlanandı !

Daha doğrusu böyle sanılandı !!!

İstediğim gibi gülüyorum özgürce,
En sessiz sokağın köşesinde,
Canım istiyorsa patlatıyorum kahkahayı,
Şenlendiriyorum her yeri içimdeki neşeyle.

İstediğim gibi giyiniyorum.
Herkesin kendinden mesul olduğu dünya da !
Nasıl davranmam gerektiğini biliyorum.
Yeri geldi mi saatlerce konuşup,
Canım istemedi mi günlerce susabiliyorum.

Elimin hamuruyla erkeklerin işini de,
Güzelce yoğurup şekillendiriyorum.
Çünkü en güzel dokunuşları,
Kadınların yaptığını biliyorum !
Evet saçım uzun, aklımda fazla fazla
Bildiklerimle bir çok kişiye yol gösteriyorum.

Hem eve, hem işe herkese yetiyorum.
Hatta fazla bile geliyorum !
Görevlerin kadın erkek olarak değil de !
İnsan olarak verilmesi gerektiğini savunuyorum.

Arkamdan konuşanlara da cevabımı;
Kocaman bir kahkaha atıp,
Kendimden emin, dik duruşumla veriyorum !

Ve #KADIN olmaktan #GURUR duyuyorum

Yasemin Korkmaz