Ve Işık Yandı Tüm Masalların Büyüsü Bozuldu

Geçmişim ve geleceğimi
Teraziye koyup tarttığım da
Birinde hüznü
Diğerinde sevinci gördüm

Ardından:
hüznü ve sevinci koydum teraziye
hüzün ağır geldi
anladım ki:
hep hüzünle geçmiş bütün ömrüm

Yoksun

Bu benim hikayem,
Bu benim yalnızlığım
Bu benim karanlığım
Işıktan yoksun
Bu kapısız duvar çıkışı olmayan
Bu benim kalbim
Uçsuz bucaksız Sevgi ormanı
Sessiz...!

Sonbahar

Güzelliği yavaş yavaş kaybolan bu sonbaharın
Sararıp solarken yaprakları bir yandan
Ve yavaş yavaş ölümü bekleyen aşkların
Farkı nedir tarumar olan bu son baharlardan

Yaprakları birer birer savrulan bu sonbaharın
Usanmış kızaran gözleri yaş döküp ağlamaktan
Şu yalan dünyada avunan zavallı sevdaların
Endişeleri nedir neden korkarlar toprak olmaktan