Anne;
İki kelime, dört hece
Kendi küçük, anlamı büyük
Belkide hayatta en çok söylediğin,yada söylemesini sevdiğin
Anlamını ise kendinde anne olduğunda
Ta yüreğinde hissedip, beyninde öğrendiğin...
Minicik ve sıcacık bir bedeni veriyolar kucağına hastane odasında
Tanrım diyorsun; nekadar minik ve çaresiz,hiç bir şeyi bilmiyor
Gözlerinin içine baktıkça içinde kopan fırtınalara kafanın içinde çarpan binlerce yıldırım ekleniyor
Ve insan anneyi en iyi anne olunca anlıyor....
Hayatının miladı oluyor minicik bi beden
Ondan öncesi yok sanki,hayat onunla yeniden başlıyor
Onun hayatına girmesiyle sonsuz bir merhamet,sabır,fedakarlık isteği içine doluyor
Ve insan anneyi en iyi anne olunca anlıyor....
Gerçekten anlamaya başlıyor insan
Düşünce annenin gözünde gördüğün ifadenin ne anlama geldiğini,
Yemek yemeyince neden kızdığını,
Aslında kızarken bile nasıl deli gibi sevdiğini,
Sen hasta olunca onun canının yanmamasına rağmen neden ağladığını,
Yaşamak için seninle beraber nasıl hayata kök saldığını,
Seni öperken dudaklarındaki sıcaklığın kalbinden geldiğini,
Ve bir ömrün bir insan için nasıl severek ve nasıl karşılık beklenmeden feda edilebileceğini....
Anne;
Dört kelime, iki hece
Başın sıkışınca yada canın sıkılınca aklına gelen ilk insan
Gündüzü gecesi olmayan
Merhameti,sevgisi sonsuz,affeden bağışlayan
Ve nekadar yaşlanırsan yaşlan
Hala yanında çocuk olabildiğin utanmadan...
Sevginin,sevmenin,
Almadan vermenin,
Güvenmenin,
Korkmadan bağlanmanın;
Fedekarlığın ve özverinin
kısaca özetlenmiş şekli
Dört kelime,iki hece
Anne...
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 09:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!