Yıpranışın ve çırpınışın
son simgesiydi...
Ama bir gül vardı elinde,
hemde bembeyaz bir gül,
Tutuşu bir isyanı anlatıyordu...
Harman olmuş düşünceleri,
Bakışları mahsum,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta