Ve İnsan Şiiri - Muhammed Emre Küçük

Ve insan
Bir tutam toprak, az biraz kan
İlkbaharı gibidir dokuz aylık zaman,
İlk nefesle baslar yazı, ama bilirmisin ilk nefes demek ilk göz yaşı

Yazı, alin yazısıyla yasayacaktır
Belki el verecektir belki boy ilkbaharı yaz, yazı sonbahar,
kış görecektir illa ki bir gün , her nefs

Ama yaşayacaktır, yaşamalıdır,
; gün görecek ,yasayarak öğrenecektir
Ağlayarak başlayan yazı, iste o adi alin yazısı zaman ve mekanla yoğrulup gün gelecek güldürecek gün gelecek süründürecektir,

Ama sabr etmeyi de bilmeli insan
Belki sevecek belki sevilecektir ama en güzeli sevmeye sebep edinecektir.

Ve her şeye sebep insanın baharı, kışa dönecektir
Ağlayarak geldiği bu dünyadan belki ağlatarak dua ile belki nefret ve beddua göçüp gidecektir
İşte o gün kimine düğün olacaktır kimine ise zulüm
İşte bu gün anlayacaktır insan sevmeye sebep kim...