Ve Her İnsan Kendi Hikayesinin Yalnızlığ ...

Hani; yağmur yağar
ıslak bir yel eser
üşür ellerin
yüreğim üşür yokluğunda
umudum öksüz
eksilirim, yetemem kendime
susarım

bu kentin sonbahar kokulu
bu solgun gecelerinde
ben en çok seni sardım tütünüme
ve bu solgun gecelerde
en çok ben ağladım

Sevgiyi gerçekten içinde hissedenler
ağlar

'insan ancak kendine
sevgili olabilir'li
şiirler okuduğum
bu solgun gecelerde
hep gözlerin düşer
bu kentin suskun sokaklarına.

bu vakitler; yıldızlar
ve dostlar yoktur.
Bu vakitler ihanet
kirli bedeniyle sokaklardadır
ve korku akılalmazdır.
Çıkar sokaklarda
gö
..........
..........