Ellerin tütün kokardı
Vardiyalarca sarmaktan tütün fabrikasında geceleri
Belki de bu yüzden nefesim tütün koksun
İflah olmaz yeşilaycılığımla harp ede ede.
O ayakkabı hep yağmur alırdı
Geceleri hep ayakların sızlardı
Toz olurdu yine de mis gibi kokardı
Kendimde seni buluyorum
Neler öğreteceğim sana diye heves ederdin
Dayanamadı kalbin,büyütemedin
O yüzden buraları uzun terk edemiyorum
Hep yakın olayım sana, hiç de büyümeyeyim
Ve hep tütün koksun sanki ellerini dayamışım dudaklarıma nefesim
Ellerinden öpüyorum dedecim
Kayıt Tarihi : 2.6.2014 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Başak Ulutaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/02/ve-hep-tutun-koksun-sanki-ellerini-dayamisim-dudaklarima-nefesim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!