ve herzam ayni hüzün
ve herzaman ayni cile
kim ne anlarki benim yazdiklarimdan
kim ne anlarki benim cektiklerimden
ben kendimden anlarim
kendi kendime derman kervan sayarim
millet ne anlasinki cektigimden
bazilar icin fazla
bazilar icin az olurum
ama hep sigamaz oldum
bazen kendimi ufak kutuya siginacak kadar bükledim
bazende kalbim tasiyacak kadar büyütdüm kutulari
ama kimse icin dogru yerini sigdaramadim
ve herzaman ayni hüzün ayni cile
sonunda kendimi cöp kutusunda buldum...
Kayıt Tarihi : 28.4.2010 03:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!