Ve hazırdı…
Akşamın yorgunluğu düşüyor denize,
Gün o kadar yaşamakla geçti ki doya doya…
Seyretmedi yürek savaştı yaşamak için,
İçinde gizlemedi kendini hep hayat cephesinde,
Ve korkusuzca saldırdı suskunluğa…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta