Ve Hayat Şiiri - İsa Yılmaz

kafiyesi olmazmış hayatın
bir kelime ile başlar
bir biri ardına dizilir
ölçüsüz bir şiir gibi büyür
ve hiç tükenemeyecekmiş gibi söylenirken
hani gökteki bulutlar gibi elden ele
dilden dile dolaşırken
ansızın kesilen yağmurlar gibi sönüverirmiş
ve bir rüzgar sonrası
Eylül yaprakları gibi yerlerde sürünürmüş
tırnaktan iki kaşın arasında doğru
yılan gibi zehrini akıtarak ilerlerken ölüm
bir kazak gibi örülen şiir
iplik iplik çözülürmüş
ve insan
senin için ölürüm, diyen herkese baka baka
bir ömür boyu yapayalnız olduğunu anlarmış
ve bir daha dönmemek üzere
buluttan kopan damlalar gibi
uzun mu uzun bir yolculuğa çıkarmış
toprağın derinlerine sızıp
ateşten, ya da kevserden olan
sonsuz bir okyanusa doğru yol alırmış
hayat, asla bitmeyen
sonsuz bir şiirmiş…

09.04.11