Ve Güneş Battı... Şiiri - Kuzey Sarp

Ve güneş battı,
Kızıllığın yerini yakamozlar almıştı.
Uyandı gönüller mahmuriyetle,
Şahitleri kuşlar çoktan kaçmıştı

Ve güneş battı,
Sanki bir daha batmayacaktı,
Nasıl batsındı doğmadan!
Sanki Gönüller dokunsan ağlayacaktı.

Ve güneş battı,
Rüzgar esmiş yağmur yağmıştı.
Tufan başladı gönüllerde
Sanki ne geldiyse önüne katmıştı.

Ve güneş battı,
Karanlık la kızıllığın farkı anlaşılmıştı,
Biri masumiyet diğeri nefret
Gönüller pişman binbiryere dağılmışlardı.