Her yan, dilenen bir aman..
Geceler, yastığım ve ben
Sızılı bir üryan.
Ağılı tükrüğüyle yaklaşan yılan..
Uzak dur benden..
Bana akıtacak/bırakacak kadar zehrini
Zengin değilsin..cömertte
Bu kulaklara göre ağız değilim ben..derdi..
Sarıldığı umutsuzluklarıydı, umudu
Naçar bir yaşamın ak sütünde
Kara bir kıldı
Kaf dağının ardında vefa..
Çocuklara tepeletir yüreğini
Daha saf ve arı çıksın diye
İmbiğinden süzülen eziksiliği
Koş her yana
Ellerinle gökkuşağı yarat
Salkım saçak söğütlere haykır hemde bangır bangır
Yalnızım..azım..son noktadayım.
Ve gül sonrasında, sonrasızca..
Anla
Senin aldığın kadar hayatı ciddiye..
O, seni almaz..
Kayıt Tarihi : 16.5.2009 11:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/16/ve-gul-sonrasinda-sonrasizca.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)