ve gül...
ardına bile bakma giderken, sen hep gülerdin ben ağlarken bile..
ve gül...şimdi senin günün, bitirdin ansızın kopan o sızıyı..
kopardın acımadan.. ve gül...ağlıyor şimdi içimde
yarınsız bıraktın..yarınlarım varken..umutsuz bıraktın..
kestin, kalbinde atan o şah damarımı..
ve gül...zaten hep gülerdin sen ben ağlarken bile..
Kayıt Tarihi : 1.6.2011 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakıştıramadım ona söyle.
Kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)