Ve Gözlerin Şiiri - Burhan Gündoğan

ve gözlerin
bir yağmur akşamıydı
biliyorum ıslak kokacaktı
sol omzumun başları
yüzünde zamanlar yiter

düşün
keklikler giderdi önümüz sıra
meşe kokar kekik kokardı
dünden kalan yollar
nar rengi
nar cömertliğindeydi akşamlar
seni duyar verirdim sürgünlere

yağmur boşalıyordu gözlerinde
bir öğlen üzeri
gökyüzünde bulutlardan sonra

tut ellerimi şimdi
yaşamak gibi
tut ellerimi
içimdeki kımıltı sütbeyaz akan
munzur suyudur
gider değer çakıl taşlarına