Ve gittin gönlümün sılası… Kahretsin!
Ardında bir çift yaşlı gözü
Uykusuz gecelere mahkûm ederek,
Bir yıldız gibi kaydın ve gittin…
Yağmur sonrası doğan gökkuşağı gibi
Rengârenk doğduğun hayatıma,
Karanlıkları, korkuları ekerek
Umarsızca çektin gittin…
Sensizliğin işkence olduğunu anlayamadan
Yüreğimi zindanlara hapis ettin
Ben yokluğunda bittikçe
Sen aşkıma gülüp gittin…
Ardında bıraktığın harabeden
Hiç haberin olmazcasına
Aşkımızı İbrahim’ in atıldığı ateşe,
Ellerinle attın ve gittin…
Kayıt Tarihi : 18.12.2012 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!