Hayatımın sonbaharıydı ve ölüyordum.
Yorgun bedenimden çok, yüreğimin kuytularıyla kaldım, sessiz ve yalnız..
Kendin ettin ve buldun dermişçesine haykırdı yalnızlığımı.
Ve tamam oldu vaktim, kapadım gözlerimi sonsuzluğa..
Tıpkı istediğim gibiydi hayat, kapkaranlık bir oda, Ne sağa dönebiliyorum ne sola..
Evet evet.! İşte başardım en sonunda..
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta