Ve gidersin bir gün Şiiri - Hatice Nayır

Kuşlar konuyor usuldan ellerime
Zaman hızla geçiyor
Sen gülümsüyorsun uzak bir kente
Ben solgun bir gül oluyorum

Bulutlar sıralanıyor ardarda gözlerime
Yağmurlar aşkı fısıldıyor kulağıma
Ben seni düşünüyorum o aynı sahilde
Sen unutuyorsun her şeyi

Gitmek ne kadar kolay aslında
Susmak ne kadar yalnız bir acı
Biz masal oluyoruz bir dolunayda
Üzerimize aşk yağıyor soluksuz

Ben ellerine uzanıyorum
Sen gidiyorsun sessizce
Biz uzaklaşıyoruz birbirimize
Kentte kış kıyamet...