Ve Gideceğim... Şiiri - Tanju Büyükkaya

En kötü hallerimden birindeyim,
Oradan yazıyorum, kuyularımın en dibinden,
Burada güneş yok, ışık yok,su, hayat yok,
Ama ben yinede inatla yazıyorum,
Hareketlerim sayesinde nefes alabilmek için.
Ne zaman düştüm buraya ne sebebten?
Hesaplamalarım başarısız!
Yalpa vurmaktan titriyorum,
Önüme bakmakta anlamsız geliyor
Geçmişimi kurcalamak kadar.
Ama biliyorum her nasıl olacağını bilmesemde,
Zaman gelecek Etrafımda uluyan köpekleri susturacağım,
İçimde ölüp ve zamanla leş’e dönen aslım olmayan diğer o beni dışarı taşıyacağım ve sizlerin yanına bırakacağım,
Ve gideceğim aşkım olana, ona! ,
Dostum olana,ona!
Kendim olana,ona!
Hayeller biriktireceğim 32 yıl sonramdan sonra,
Ama gideceğim,
güneşe doğru yürüyeceğim
Ay ışığında rüyalanacak,
kendim olarak belireceğim.
deniyeceğim,deniyeceğim...