söylesene benim yandığım kadar yanıyor mu canın.
ben bir yerden sonra canımı anlayamaz oldum.
Aşkın hükmünü ellerine verdim,
hiç düşünmeden kalemi yüreğim gibi,
Ortadan ikiye kırı verdin..
Şimdi ağlamamalısın bunca ayrılığa.
Ölen le ölünmüyor
Şimdi ölmüşüm,
Sürünmüşüm
Ve ölememişim bu gidişinin ardına.
Söylesene umrunun sokağın dan da,
Geçtim mi bir anda olsa.
her iki dünya uzaklığın var sevgili
ve görünen o ki..
özlemek sinemizin yoğrulduğu hamur gibi...
çıkarılması imkansız.
ve gerçek..
ve bu arada
Gözüme çektiğim sürme süs değil sevgili,
Gidişine matem,
Ve gelmeyişine koyu bir isyandır.
Kayıt Tarihi : 4.12.2014 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!