Zirve yapmış acıların heybetiyle dururken karşımda yalnızlığım, sen yoktun
Küçük çıtırtılarla ıslanmış, boş bir ormanda kaybolmuşken ben, sen yoktun
Duygularımı sislerin ardında usulca bıraktığımda, sen yoktun
Buruk sızıların ürkekliğinde yürürken çığlık çığlık, sen yoktun
Bir ucunca hüzün bir ucunda sen yaşamın, sevgili arsız zaman
Ve fakat ben seni her şeye rağmen sevdim
Bazen kayboldum içinde zamanın, bazen de kayboldu zaman, kuytusunda sevdanın
Tüm renklerimi değiştirirken ben, ömrü artık sonbahara boyadım...
Kayıt Tarihi : 15.8.2019 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sadece bir fotoğraf karesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!