Maria III Şiiri - Enes Erol

Ne zaman eğilip baksam gözlerine,
Derinliğinde yüzerim okyanusların
Ne zaman görsem düşümde,
Bir kelebek misali kanat çırpar yüreğim gökyüzünün bittiği yerlere.!

Ne vakit ağlayan bir kız çocuğu görsem sarılırım
Gözlerim yetim kalır,
Kalbim ise öksüz
İçimde büyük sessiz bir şehir var.
Kaldırımları boş,
Gündüzleri karanlık
ve soğuk.!

Ve ey sen!
Bedenime sığmaz yüreğim,
Benim sevgim çölde kızgın kumların üzerine
Düşüp düşüp tekrardan ayağa kalkan
Umudu hayat
Hayatı,
sen!
Ben ise aşk çölünde
Hayatta kalmaya çalışan,
Bir garip divane.

Bende Ne gün geçer ne seneler
Çünkü saatler bende sen
Sende ise ölü bir ben...⏳