geçti/ annelerin bahçesinde son nisan sevinci/ geçti/ devrim sanılan o haziran hızla/ geçti/ haziranı anımsatan temmuz yakışıklılığı da
Seni ilk kışta görmüştüm/ ben üşürken sevemedim hiçbir şeyi/ tatillerde okul bahçesini otoparka çeviren zihniyetle/ öldü çocuk sesleri/ ne çabuk diyordun/ yankısı sonsuzdur bazı cümlelerin / ne çabuk/ akıl kazandı / tik tak
Kadıköy'de işaret parmağın bir kapı zilinde kalabilir/ kalır/ Kadıköy'de kapılar olağan ifadelerle açılır/ oysa sen yanılmak istersin/ o kış da geçer/ başka bir mevsimsiz merhaba gelir/ yaşının en olası akıl zirvesiyle/ inançsız bir merhaba /elbette/ geçer hızla
İnsan çarpışmayla değil/ hazırlıksız yakalanınca düşüyor/ üzerinde temkinli olmanın yorgunluğu/ bir çift el ileriye doğru/ ve geri dönük bir baş / o da geçer
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta