dün gece ölümü bahçende ağlarken gördüm
bir ceylanı dört yandan vuran ormana
bahçemiz dediğim için beni bağışla
bağışla
oku sadağından çıkmış
avcılar etrafı kaplayana dek
dolunay altında dağ keçilerini otlatan
ve durmadan süt sağan o geceyi
yalnızlığın kısır memelerinden
aşk hep bir aç kalma hikayesidir
tanrı elbette annedir
uzamış sarkmış doyurmuyor göğüsleri
Kayıt Tarihi : 25.9.2020 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne suçu var ki yalnızlığın kısır memelerinden durmadan süt sağan gecelerin ?
Nilgün Aras şiir cangılından dolunayda bir salvo...
İğneleyici...Sarsıcı...Tam da olması gerektiği gibi...
Saygımla Sayın Şair...
TÜM YORUMLAR (1)