Ve dünyası dar oluyor Şiiri - Erdem Bağcı

yanan sigara gibiyim....
çektikçe içime....
ateşi kor oluyor....
boğuluyorum dumanında....
içmesem sabahlar zor oluyor....

bitiyor hayat gibi....
bazen kül tablasında....
bazen elimde....
çekiyorum bir nefes daha....
acılarıma dur oluyor....

dumanı cilveleşirken....
başlıyorum ben yanmaya....
birlikte tükenip gidiyoruz....
iki arkadaş gibi....
birimiz duvar birimiz sur oluyor....

bir de mum var masamızda....
yarışıyor sanki bizimle....
eriyip giderken ışığı....
yüzüme vuruyor hüzünle....
sonrası bir daha sar oluyor.....

elimde kağıt önümde tütün...
sarıyorum yavaşça....
yalıyorum arkadaşça....
başlıyoruz tükenmeye....
yalınızlığım da yar oluyor....

ve sonrası sabah....
mum sönüyor sigarada....
benimde içim geçiyor....
üç arkadaş bir arada....
uyanınca ya yağmur ya kar oluyor....

bir kutu mum paket paket sigara....
ve ben....içimiz kap kara....
tükenip giderken birlikte....
aklında hep yar oluyor....
ve dünyası insana dar oluyor....