Ve Doğdum Yoruldum Şiiri - Kemal Sakan

Ve Doğdum Yoruldum
doğdum inanılmaz asabi rüzgarlar ve sağımda
avuçlarımı okşayan meleği gördüm solumda
annemin gür suskunluğunda babamın adı
hiç yoktan başladı ölümlerimizin başlangıcı
el emeği heybemde şehir azığı biraz yoksul
anladım kanadığında ilk diz acısı, çabuk geçen
yüreğimde asılı kalan dipnotları hep ömrümün
ah bir de düşmeseydim mavi kuyuların aksine
sabahı bekletmeseydim eninde ve aşk sonunda
ağlamayı öğrenmeseydim biraz daha melek
kalabilseydi sağımda annem biraz daha
beyaz bir öğüne benzeyen sevincimizi
çaldırmasaydım çay lekesi evimizin balkonlarını
büyümezdim ilkin ve ve ennihayet
biraz daha dünya biraz daha melek
saçlarım biraz daha rüzgar daha meşveret evimiz
işte ellerim portakal kokan ellerim
ve avuçlarım telaşlı düşlerin serinliği
geçmeseydi önümden mavi dalgınlığım
ben salgın ve gece ve üşümezdim anne
böyle çırılçıplak havai fişeklerin gölgesinde
o hep sırtımda taşlanan doğmak yanlızlığına
aşkı avuçlarında sırılsıklam tutan heykel
ben olmayacaktım annem
ve sağında ağlayan melek
ve babam
kusursuz senin gibi doğdum ve yoruldum