Ve Dedi Ki; Şiiri - Orhan Söğütözü

‘Bir gün gözlerimiz bu kadar yakından görmezse birbirimizi,
Hayallerime ihanet etme’ dedi kadın...

‘Bir gün gerçekten görmezse gözlerimiz bu kadar yakından birbirimizi, Bil ki, uzaklarda bir yerde, sadece hayallerine bakacak gözlerim’ dedi adam...
erkek kadına dedi ki:
-seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...

erkek kadına dedi ki:
-seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz
yüzde hudutsuz kere yüz...

kadın erkeğe dedi ki:
-baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana...
ve artık
biliyorum:
toprağın
yüzü güneşli bir ana gibi
en son, en güzel çocuğunu emzirdiğini...

fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olanın parmaklarına
başımı kurtarmam kâbil değil!
sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak...

sen
yürümelisin,
beni bırakarak...

kadın sustu.

sarildilar

bir kitap düştü yere...
kapandı bir pencere...

ayrildilar...

BİZ HİÇ AYRILMAYALIM OLURMU.BİZ HEP BİRBİRİMİZİN GÖZLERİNDE AŞKI YAŞAYALIM OLURMU MELEĞİM.SENİ SEVİYORUM.GÜLEN GÖZLERİN SOLMASIN

Ve adam dedi ki;
Ayrılıkta yeni bir gün gibi,zamanı geldiğinde güneş doğacak,bir yerlerde akşam olurken bir yerlerde gün doğacak.bitti.