Ve Dalaşır Şiiri - Cuma Yüksel

Vedalaşır gibi senle…
ya da başka bir deyişle,
Ve dalaşır gibi ölümle…

diyorum ki bu hayatta beni bir anlayan varsa o da,
şu avuçlarımın içinde sıktığım ince belli bardaktaki çay…
soğuk içmeyi sevmediğimden,
hep sıcak getiriyorlar bana…

kefenin cebi yok,
olsaydı kesin ben oraya da kaçak çay falan koyardım,
ve sonra senle karşılaşsaydık cehennemde,
kesin yine benim istediğim olurdu sıcak çay içerdik birlikte…

böyle işte, çok uçlarda düşüncelerim var,
vardır senin de mutlaka ya da vardır herkesin mutlaka çok uçlarda olan düşünceleri,
ama maskelerini çıkarmıyorlar hiç, aslında bir çıkarsalar var ya…
neler var, neler…

sonra,
öpüşür gibi hayal ediyorum seni bir başkasıyla…
ya da başka bir anlatımla;
öp üşür yoksa sıcak günahlarım cehennemdeyken haksızca…

ah,
-terzi nasıl dikiyorsun aşkı hiç anlamıyorum,
bana hep dar…
ve devam eder miyim yaşama böyle, ölür müyüm Allah bilir,
gideyim diyorum ama bu gecelik sana,
bende kaldığın yere kadar…